Familie verhalen
Ontdekkingsreizen van EMILIE Snethlage (duitse tak, 1868 / 1929) in Brazilië

Ze werd geboren te Kraatz in de (toenmalige) Pruisische provincie Brandenburg.
Volgde privé onderwijs ten huize van haar vader: dominee Emil Snethlage.
Werkte enkele jaren als gouvernante teneinde geld te verdienen om haar universitaire studies te kunnen betalen met als resultaat een PhD, HC, in natuurlijke geschiedenis.
Snel daarna kreeg zij een aanstelling bij het Goeldi Museum in Belem, Para.Brazilie werd haar thuis. Werd hoofd van de zoologische afdeling van het museum.In 1922 ging zij voor het Nationale Museum in Rio de Janeiro werken als reizende natuurkundige.
Ze stierf eenzaam en alleen in
Porto Velho als gevolg van een hartaanval



.

Het gebied in NO Brazilië begrensd door
de Xingu en Tapajos rivieren staat volgens
de laatste krantenberichten sterk in de
belangstelling door de voorgenomen bouw
van wat één van de grootste stuwdammen
ter wereld moet worden, in de rivier de Xingu.
Vooral allen die met de natuur innig bezig zijn
zien dit als een enorme bedreiging van
flora en fauna in dit al gevoelige gebied.
De bedoeling is om de door de turbines van de
stuwdam opgewekte elektriciteit aan de bevolking
ten goede te laten komen, doch waar het eigenlijk
om gaat is om d.m.v. de elektriciteit de
aluminium-industrie aan
goedkope (?) energie te helpen.
Emilie Snethlages doel in 1912 was het gebied
tussen Xingu en Tapajos in kaart te brengen en
tevens de flora en fauna te catalogiseren.
Zij constateerde dat het gebied tussen Xingu en Tapajos zeer rotsachtig is en dat de Xingu in de zomer maar een miezerig stroompje is. Dit zou kunnen beduiden dat, teneinde het Xingu-project haalbaar te maken een veel groter gebied “ontwikkeld” moet worden om genoeg water naar de dam te doen stromen, wat weer betekend dat nog meer land (fauna en flora) verloren gaat.
Emilia trok alleen vergezeld van een aantal lokale indiaanse bewoners van de streek, de Chipayas en de Curuahés in hun kano’s via de rivieren de Iriri, de Curua Tapajos en verder over land naar het noord-oosten ten einde vast te stellen dat een doorsteek mogelijk was. Dit hield o.a. in het overwinnen / beklimmen van watervallen en diepe valleien onder medeneming van de boten, proviand en tenten.
Na vele weken van afzien bereikte zij uiteindelijk het doel van haar tocht.


Rudolf Snethlage, St.-Gnesius-Rode, mei 2010
Parkiet Pyrrhura snethlageae is naar Emilie vernoemd